Possetten experiment

Ilona’s reactie wees me op het feit dat ik nog eens zou gaan variëren met de lemon posset. Wederom geïnspireerd door M’s blog ben ik aan de slag gegaan met een klein experiment.

Na het maken van de suikerroom heb ik vier verschillende possetten gemaakt. Deze heb ik een uur of 6 in de koelkast laten opstijven. Daarna was het tijd voor het eindoordeel, proeven!

Allereerst ben ik voor de veilige combinatie van suikerroom en verse citroen gegaan. Hieraan heb ik nog wat tijm toegevoegd. Dit was een absoluut succes. Goed opgestijfd, lekkere smaak en de tijm voegt zeker wat toe. Een combinatie die ik dan ook zeker kan aanraden.

De tweede variant was al iets gewaagder. De vorige keer was de limoen posset al erg smaakvol, maar deze keer had ik er nog wat rozemarijn aan toegevoegd. Wederom was dit qua structuur een goede posset. De smaak was ook prima te noemen. Alleen al die harde rozemarijn blaadjes in de posset waren geen succes. Volgende keer ga ik de rozemarijn gewoon meekoken met het suikerroom.

Basilicum en tomatensap was de derde variant. Zowel qua smaak als structuur was dit een echte uitdaging. Het resultaat was enigszins tegenvallend. Het was eigenlijk nog steeds het goedje wat ik 6 uur eerder in de koelkast had gezet. Mijn gevoel zegt dat dit kwam door de tomatensap uit pak. Misschien volgende keer maar toch verse tomatensap? De smaak was daarentegen wel redelijk te noemen. De zoetheid van het suikerroom in combinatie met de tomaat en basilicum leverde een vreemde maar toch lekkere smaak op.

Ook bij de laatste variant heb ik niet verse sap gebruikt. Het ging hier om sinaasappel en amandel. De smaak was prima te noemen maar ook hier was de structuur van de posset niet helemaal om over naar huis te schrijven. Maar mijn gevoel zegt dat het met verse sap toch een stuk beter had kunnen zijn.

Qua smaak was het uiteindelijk dus een geslaagd experiment. Alleen zal ik voortaan toch maar altijd voor de verse sappen gaan. Volgende keer eens aan de slag met wijn, bier en kiwi.